- wczep
- ч ластівчин хвіст (будів.)
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
wczep — m IV, D. u, Ms. wczeppie; lm M. y bud. «złącze dwóch desek lub bali pod kątem, będące odmianą czopa; także: sposób łączenia elementów drewnianych pod kątem prostym, stosowany np. przy konstrukcji skrzyń, ościeżnic» Łączyć belki wczepami. Skrzynia … Słownik języka polskiego
wczepić — dk VIa, wczepićpię, wczepićpisz, wczep, wczepićpił, wczepićpiony wczepiać ndk I, wczepićam, wczepićasz, wczepićają, wczepićaj, wczepićał, wczepićany «zahaczyć celowo o coś czymś ostrym; chwycić mocno za coś, wbijając palce, pazury itp.; wpić»… … Słownik języka polskiego